อันนี้เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ คือเรารู้สึกเครียดมาก แต่ก็ไม่สามารถพูดความจริงทั้งหมดกับคนรอบข้างได้
เมื่อ 4 ปีที่แล้ว เราได้รู้จักกับผู้ชายคนนึงในที่ทำงาน เริ่มต้นคือรู้จักกันในฐานะพี่น้องในที่ทำงาน เราเข้าไปทำงานทีหลังเค้าค่ะ ระยะเวลาผ่านไปประมาน 3 เดือน เริ่มสนิทกันมากขึ้น เค้าเริ่มจีบเราแต่ไม่สำเร็จค่ะ คือเราเป็นคนรับใครเข้ามาพัวพันในชีวิตยากมาก แต่เค้าไม่ลดความพยายามค่ะ พยายามทำดีกับเราเทคแคร์เรา ดูแลเราทุกอย่าง (เค้าเป็นหัวหน้างานของออฟฟิศเราค่ะ) จนมีวันนึงวันที่เราต้องการความช่วยเหลือจริงๆ คือมีพี่ผช.ที่ออฟฟิศอีกคนเค้าก็ตามจีบเราเหมือนกัน วันนั้นผช.คนนั้นเมาค่ะขับรถมากระชากแขนเราเพื่แสารภาพรัก แต่เราปฏิเสธไปจึงทำให้มีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นคือเค้าพยายามจะกระชากเราขึ้นรถ แต่รีบโทรหาคนที่สามารถมาช่วยเราได้เร็วที่สุดค่ะ แต่ไม่มีใครรับสาย เราเลยตัดสินใจโทรหาพี่ที่เป็นหัวหน้า คือ เค้ารีบมาเลยค่ะ มาช่วยเราไว้ทันเวลาพอดี เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้เรามองพี่เค้าเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น เราเริ่มเปิดใจคุยและรับเค้าเข้ามาในชีวิต ทุกอย่างเหมือนจะแฮปปี้ค่ะ ดีมาตลอด จนวันนึงพี่ในออฟฟิศคนอื่นเริ่มมากระซิบเรา ว่าพี่เค้ามีภรรยาอยู่แล้วและมีลูกด้วยค่ะ เราตกใจมาก คือตอนนั้นเราถลำตัวถลำใจไปกับเค้าแล้วค่ะ เราเป็นคนที่ถ้าข้องใจอะไรจะถามเลย วันนั้นเลยตัดสินใจถามพี่เค้าค่ะ คำตอบที่ได้คือ "จริง แต่พี่กับคนนั้นเลิกกันแล้วส่วนลูกพี่ส่งเสียอยู่" ด้วยความที่เราเชื่อใจหรือเราโง่รึป่าวก็ไม่รู้555 เลยเชื่อค่ะ ใช้ชีวิตกันปกติจนเวลาล่วงมา 2 ปี ตัดสินใจย้ายไปอยู่ห้องเดียวกัน เริ่มทำอะไรร่วมกันมากขึ้น เราพาเค้าไปบ้ายไปเจอพ่อเจอญาติพี่น้องเรา ระหว่างนั้นมีคในที่ทำงานนเตือนเราตลอดว่าอย่าไปถลำตัวถลำใจมากนะ แต่ด้วยความที่เราอยู่ด้วยกันไม่มีท่าทีอะไรแปลกเลย เราจึงเชื่อใจแฟนเราค่ะ ทุกอย่างเป็นไปได้ดี จนมาวันนึงมีผญ.คนนึงโทรมาหาเรา บอกว่าเราเป็นเมียน้อยสามีเค้า เค้ายังไม่เลิกกัน เพียงเเค่ช่วงนี้เค้าไม่ค่อยเข้าใจกัน ใช่ค่ะ! เราถามอีก พอพี่เค้ารู้เรื่องก็รีบโทรไปเบอร์ที่โทรมาหาเราเลยค่ะ คุยต่อหน้าเราว่าเค้าจบกันแล้ว เราโอเค ไม่ติดใจอะไร หลังจากนั้นก็มีข้อความผ่านเฟสบุ๊คมาด่าเรา มาขู่เอาเงิน หนักสุดคือมาด่าคนในครอบครัวเรา เราทราบดีค่ะว่าคือผญ.คนนั้น แต่เราอดทนเพื่ออนาคตที่เราตั้งไว้ คิดว่าสักวันเรื่องยี้คงจะจบและเงียบไปเอง อยู่กันมาจนปีที่ 4 ช่วงต้นปีที่ผ่านมาก็เกิดเรื่องสลดใจของเราอีก เราท้องค่ะ แต่เราเป็นคนไม่เเข็งเเรงเลยแท้ง ใช่ค่ะ! เราแท้งลูกคนแรกของเรา เราเข้ารพ. 2 สัปดาห์เต็มๆ เชื่อไหมคะ พี่เค้าไม่เคยมาดูเราสักวันเลยค่ะ หายไป 2 อาทิตย์เต็มๆ ไม่ติดต่อ ไม่มาหาเราเลยค่ะ วินาทีที่เราต้องการเค้าจริงๆ เค้าควรจะอยู่ข้างๆเรา เราเสียใจกับทุกเรื่องที่เกิดขึ้นค่ะ จนเราออกจากรพ.เค้ากลับมา พร้อมกับบอกเราว่า เค้าต้องกลับไปอยู่กับลูกเค้า เค้าให้เหตุผลว่าที่มีคนมาตามด่าเรา ด่าครอบครัวเรา เป็นเพราะเค้าอยู่ตรงนี้กับเรา เค้าขอรับผิดชอบโดยการไม่เลือกเราค่ะ เค้าเลือกที่จะกฃับไปจบปัญหาโดยการกลับไปอยูากับผญ.คนนั้น เค้าบอกเค้ารักเรามากอยากให้เราไปเจอคนดีๆ ไปมีชีวิตใหม่ที่ดีกว่าอยู่กับเค้า ..
เอาจริงๆ อยู่กันมาต่างคนต่างดูแลกันดีมาโดยตลอดนะคะ เค้าดูแลเราและครอบครัวเราดีมาก วันที่เค้าหายไป เรารู้สึกใจหายมาก มันคิดถึง มันไม่พร้อมที่จะเสียใครไปอีก เค้าตัดสินใจเปลี่ยนไลน์ เปลี่ยนเบอร์มือถือ เปลี่ยนที่ทำงาน แม่เค้าบอกว่าเค้าไม่เคยติดต่อมาเลยตั้งแต่วันที่มาบอกเลิกเรา ยอมรับค่ะว่าเสียใจมากเสียใจจริงๆ จนบางทีเริ่มเหมือนคนบ้า ความรู้สึกเหมือนชีวิตมันหมดทุกอย่าง ไม่รู้ว่าจะไปเริ่มต้นใหม่จากตรงไหนก่อนมันมืดมันตื้อไปหมด เราไม่รู้ว่าเราจะทำยังไงดี😢
คบกับคนนึงมา 4 ปี แต่ทุกอย่างพังลงเพราะเรากลายเป็นตัวเลือก!
เมื่อ 4 ปีที่แล้ว เราได้รู้จักกับผู้ชายคนนึงในที่ทำงาน เริ่มต้นคือรู้จักกันในฐานะพี่น้องในที่ทำงาน เราเข้าไปทำงานทีหลังเค้าค่ะ ระยะเวลาผ่านไปประมาน 3 เดือน เริ่มสนิทกันมากขึ้น เค้าเริ่มจีบเราแต่ไม่สำเร็จค่ะ คือเราเป็นคนรับใครเข้ามาพัวพันในชีวิตยากมาก แต่เค้าไม่ลดความพยายามค่ะ พยายามทำดีกับเราเทคแคร์เรา ดูแลเราทุกอย่าง (เค้าเป็นหัวหน้างานของออฟฟิศเราค่ะ) จนมีวันนึงวันที่เราต้องการความช่วยเหลือจริงๆ คือมีพี่ผช.ที่ออฟฟิศอีกคนเค้าก็ตามจีบเราเหมือนกัน วันนั้นผช.คนนั้นเมาค่ะขับรถมากระชากแขนเราเพื่แสารภาพรัก แต่เราปฏิเสธไปจึงทำให้มีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นคือเค้าพยายามจะกระชากเราขึ้นรถ แต่รีบโทรหาคนที่สามารถมาช่วยเราได้เร็วที่สุดค่ะ แต่ไม่มีใครรับสาย เราเลยตัดสินใจโทรหาพี่ที่เป็นหัวหน้า คือ เค้ารีบมาเลยค่ะ มาช่วยเราไว้ทันเวลาพอดี เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้เรามองพี่เค้าเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น เราเริ่มเปิดใจคุยและรับเค้าเข้ามาในชีวิต ทุกอย่างเหมือนจะแฮปปี้ค่ะ ดีมาตลอด จนวันนึงพี่ในออฟฟิศคนอื่นเริ่มมากระซิบเรา ว่าพี่เค้ามีภรรยาอยู่แล้วและมีลูกด้วยค่ะ เราตกใจมาก คือตอนนั้นเราถลำตัวถลำใจไปกับเค้าแล้วค่ะ เราเป็นคนที่ถ้าข้องใจอะไรจะถามเลย วันนั้นเลยตัดสินใจถามพี่เค้าค่ะ คำตอบที่ได้คือ "จริง แต่พี่กับคนนั้นเลิกกันแล้วส่วนลูกพี่ส่งเสียอยู่" ด้วยความที่เราเชื่อใจหรือเราโง่รึป่าวก็ไม่รู้555 เลยเชื่อค่ะ ใช้ชีวิตกันปกติจนเวลาล่วงมา 2 ปี ตัดสินใจย้ายไปอยู่ห้องเดียวกัน เริ่มทำอะไรร่วมกันมากขึ้น เราพาเค้าไปบ้ายไปเจอพ่อเจอญาติพี่น้องเรา ระหว่างนั้นมีคในที่ทำงานนเตือนเราตลอดว่าอย่าไปถลำตัวถลำใจมากนะ แต่ด้วยความที่เราอยู่ด้วยกันไม่มีท่าทีอะไรแปลกเลย เราจึงเชื่อใจแฟนเราค่ะ ทุกอย่างเป็นไปได้ดี จนมาวันนึงมีผญ.คนนึงโทรมาหาเรา บอกว่าเราเป็นเมียน้อยสามีเค้า เค้ายังไม่เลิกกัน เพียงเเค่ช่วงนี้เค้าไม่ค่อยเข้าใจกัน ใช่ค่ะ! เราถามอีก พอพี่เค้ารู้เรื่องก็รีบโทรไปเบอร์ที่โทรมาหาเราเลยค่ะ คุยต่อหน้าเราว่าเค้าจบกันแล้ว เราโอเค ไม่ติดใจอะไร หลังจากนั้นก็มีข้อความผ่านเฟสบุ๊คมาด่าเรา มาขู่เอาเงิน หนักสุดคือมาด่าคนในครอบครัวเรา เราทราบดีค่ะว่าคือผญ.คนนั้น แต่เราอดทนเพื่ออนาคตที่เราตั้งไว้ คิดว่าสักวันเรื่องยี้คงจะจบและเงียบไปเอง อยู่กันมาจนปีที่ 4 ช่วงต้นปีที่ผ่านมาก็เกิดเรื่องสลดใจของเราอีก เราท้องค่ะ แต่เราเป็นคนไม่เเข็งเเรงเลยแท้ง ใช่ค่ะ! เราแท้งลูกคนแรกของเรา เราเข้ารพ. 2 สัปดาห์เต็มๆ เชื่อไหมคะ พี่เค้าไม่เคยมาดูเราสักวันเลยค่ะ หายไป 2 อาทิตย์เต็มๆ ไม่ติดต่อ ไม่มาหาเราเลยค่ะ วินาทีที่เราต้องการเค้าจริงๆ เค้าควรจะอยู่ข้างๆเรา เราเสียใจกับทุกเรื่องที่เกิดขึ้นค่ะ จนเราออกจากรพ.เค้ากลับมา พร้อมกับบอกเราว่า เค้าต้องกลับไปอยู่กับลูกเค้า เค้าให้เหตุผลว่าที่มีคนมาตามด่าเรา ด่าครอบครัวเรา เป็นเพราะเค้าอยู่ตรงนี้กับเรา เค้าขอรับผิดชอบโดยการไม่เลือกเราค่ะ เค้าเลือกที่จะกฃับไปจบปัญหาโดยการกลับไปอยูากับผญ.คนนั้น เค้าบอกเค้ารักเรามากอยากให้เราไปเจอคนดีๆ ไปมีชีวิตใหม่ที่ดีกว่าอยู่กับเค้า ..
เอาจริงๆ อยู่กันมาต่างคนต่างดูแลกันดีมาโดยตลอดนะคะ เค้าดูแลเราและครอบครัวเราดีมาก วันที่เค้าหายไป เรารู้สึกใจหายมาก มันคิดถึง มันไม่พร้อมที่จะเสียใครไปอีก เค้าตัดสินใจเปลี่ยนไลน์ เปลี่ยนเบอร์มือถือ เปลี่ยนที่ทำงาน แม่เค้าบอกว่าเค้าไม่เคยติดต่อมาเลยตั้งแต่วันที่มาบอกเลิกเรา ยอมรับค่ะว่าเสียใจมากเสียใจจริงๆ จนบางทีเริ่มเหมือนคนบ้า ความรู้สึกเหมือนชีวิตมันหมดทุกอย่าง ไม่รู้ว่าจะไปเริ่มต้นใหม่จากตรงไหนก่อนมันมืดมันตื้อไปหมด เราไม่รู้ว่าเราจะทำยังไงดี😢